2η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Από πέρυσι, με εντολή του Υπουργείου Παιδείας, η πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου αφιερώνεται στον αθλητισμό και σε ένα υγιές μήνυμα για την κοινωνία.
Πέρυσι το σύνθημα ήταν “όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί”.
Φέτος, στη 2η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, εν όψει των Ολυμπιακών αγώνων του 2016 στη Βραζιλία, κληθήκαμε να αναστοχαστούμε τα ολυμπιακά ιδεώδη, τις αρχές δηλαδή και τις αξίες που κάνουν τον αθλητισμό όχι μόνο μέσο σωματικής άσκησης, αλλά και καλλιέργειας του πνεύματος και σύσφιξης των ανθρωπίνων σχέσεων.
Ολυμπιακά ιδεώδη είναι το “ευ αγωνίζεσθαι” (=ο καθαρός και τίμιος αγώνας), η ειρήνη, η ισότητα, η αλληλεγγύη, η συναδέλφωση, η επιδίωξη όχι τόσο των υλικών όσο των ηθικών και ψυχικών αγαθών.
Το σχολείο μας συμμετέχοντας στην προβολή αυτών των αξιών και δεδομένου ότι δεν είχαμε συγκεντρωμένα τα δελτία υγείας όλων των μαθητών για τη διεξαγωγή αθλοπαιδιών, προγραμμάτισε για αυτή τη μέρα τα εξής:

– Προβολή ταινίας : ” Ο Ανίκητος” – “Invictus”, Αληθινή ιστορία,
[ Παραγωγή:2009, Σκηνοθεσία: Κλιντ Ίστγουντ, Ηθοποιοί: Μόργκαν Φρίμαν, Ματ Ντέιμον
Υπόθεση: Η εθνική ομάδα Νότιας Αφρικής κερδίζει το Παγκόσμιο Κύπελο Ράγκμπι το 1995 και ο αθλητισμός γίνεται το μέσον για συμφιλίωση και για συγχώρεση….]
– Διάλειμμα
– Συζήτηση στις τάξεις ανά τμήμα με την παρουσία καθηγητή για τα μηνύματα της ταινίας ή με το γενικό θέμα Αθλητισμός-Ολυμπιακοί Αγώνες και ό,τι αυτοί προάγουν ή θα έπρεπε να προάγουν…
– Συγκέντρωση στο γήπεδο του σχολείου για αποτύπωση σκέψεων, μηνυμάτων, εικόνων κτλ. σχετικά με το θέμα σε πανό που κοσμεί πια τον αύλειο χώρο του σχολείου μας.
Το κεντρικό μήνυμα της ταινίας, που μέσω του αθλητισμού προβλήθηκε και κυρίως απασχόλησε τις ομάδες συζήτησης, αναφέρεται στην ευγένεια και τη συγχώρεση ενός προσώπου (Νέλσον Μαντέλα) που δρα πολλαπλασιαστικά, επηρεάζει και συμφιλιώνει ένα ολόκληρο έθνος βάζοντας τα θεμέλια για την ουσιαστική κατάργηση του απαρτχάιντ(=διάκριση με την έννοια της υποτίμησης).
Το ποίημα του William Ernest Henley, που διάβαζε ο Nelson Mandela στη φυλακή αιχμάλωτος σε ένα μικρό κελί 27 χρόνια, έχει μηνύματα ισχυρά για τη δύναμη της ψυχής που με κινητήρια δύναμη την ευγνωμοσύνη καταργεί την όποια φυλακή! Το ποίημα αυτό έγινε και δικό μας σύνθημα, με τον καθένα να κάνει τις δικές του υπογραμμίσεις….

INVICTUS

Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll.
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.

INVICTUS (ΑΝΙΚΗΤΟΣ)

Πέρα από την νύχτα που με σκεπάζει,
κατάμαυρη απ΄ακρη σε άκρη
ευχαριστώ τους θεούς όποιοι και νάναι
για την ακατανίκητη ψυχή μου.

Κι αν έπεσα θύμα των περιστάσεων
ούτε δείλιασα ούτε έκλαψα γοερά.
Κάτω απ΄ τα χτυπήματα της τύχης
το κεφάλι μου είναι ματωμένο αλλά δεν προσκυνά.

Πέρα απ αυτό τον τόπο της οργής και των δακρύων
κι απ’ τη βαριά του σκιά
ακόμα κι απ την απειλή του χρόνου
είμαι και θα παραμείνω ατρόμητος.

Δεν με ενοχλεί που είναι τόσο στενή η πύλη
ούτε η γεμάτη με καταδίκες περγαμήνη
εγώ είμαι ο κυρίαρχος της μοίρας μου
εγώ είμαι ο καπετάνιος της ψυχής μου.